cf. Յանցանք.
cf. ՅԱՆՑՈՒՄՆ. πλημμέλησις.
Յանցեաւ յանցութիւն յանցանաց առաջի Տեառն. (Ղեւտ. ՟Ե. 19։)
Յայլ ազգս օրինաց յանցութեան անարգես զնա. (Սեբեր. ՟Ժ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յանցութիւն | յանցութիւնք |
| accusatif | յանցութիւն | յանցութիւնս |
| génitif | յանցութեան | յանցութեանց |
| locatif | յանցութեան | յանցութիւնս |
| datif | յանցութեան | յանցութեանց |
| ablatif | յանցութենէ | յանցութեանց |
| instrumental | յանցութեամբ | յանցութեամբք |