adv.

from God, of God.

adv.

θεόθεν divinitus. տե՛ս եւ ի բառն ԱՍՏՈՒԱԾՈՒՍՏ. Յաստուծոյ. առ ի յԱստուծոյ. յԱստուածակոյս կողմանէ. աստուծմէ, աստուծով.

Յաստուածուստ առեալ հրաման. (Նիւս. ի սքանչ.։)

Ո՛չ յԱստուածուստ ամենաբարի գանձուցդ չարիս. (Նար. ՟Ժ՟Թ։)

Յաստուածուստ արժանանալ քեզ այսպիսի մրցմանց. Ոչ ի մարդոյ ընկալաւ զշնորհս առաքելութեան, այլ յԱստուածուստ. (Մագ. ՟Ա. ՟Բ։)