Յետնածեր, ոյ

s.

ἑσχατόγηρος extremam senectutem agens, senex decrepitus. Յետին ծեր. ալեւոր.

Ըստ խրատուց անմտի, եւ յիմարի, եւ յետնածերոյ՝ որ դատի վասն պոռնկութեան. (Սիր. ՟Խ՟Բ. 8։)