adj.

ՅԻՇԵՑՈՒՑԱՆՈՂ ՅԻՇԵՑՈՒՑԻՉ. ἁναμιμνήσκων, νουθετῶν in memoriam revocans, monitor, revelator. Որ յիշեցուցանէ. յուշարար. ազդ արարօղ.

(Կարգէ) եւ զյիշեցուցանօղս երկուս ի ձեռն գրոց ... եւ բարի յիշեցուցանողին հրաման տայ՝ ի բարկութեան արքայի եւ յանիրաւ հրամանս յիշեցուցանել զիրաւն եւ զմարդասիրելն. (Խոր. ՟Բ. 7։)

Որ լինի յորդորիչ եւ յիշեցուցիչ խոստացեալ անպատում պարգեւացն. (Յճխ. ՟Բ։)

Բազում ինչ յիշեցուցիչ իրացն կազմէ Աստուած, զի մի՛ յորժամ սքանչելիքն անցանիցեն մոռանայցեն. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 3։)

Եղիցին նոքա յիշեցուցիչք օրինացն՝ մտացն նոցա. (Եփր. ղեւտ.։)