hy    |   fr

Նաւակռուութիւն, ութեան

s.

cf. Նաւամարտութիւն.

ՆԱՒԱԿՌԻՒՔ եւ ՆԱՒԱԿՌՈՒՈՒԹԻՒՆ. cf. ՆԱՒԱՄԱՐՏՈՒԹԻՒՆ. ναυμαχία.

Սպանումն յամենայն տեղիս լինիցի, այլ եւ ի ծով նաւակռիւք. (Լմբ. յայտն.։)

Պատմեցին զնաւակռուութեանցն ի ծովու։ Զնաւակռուութեանցն ի ծովու, զքաղաքամարտութեանցն ի ցամաքի. (Պիտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif նաւակռուութիւն նաւակռուութիւնք
accusatif նաւակռուութիւն նաւակռուութիւնս
génitif նաւակռուութեան նաւակռուութեանց
locatif նաւակռուութեան նաւակռուութիւնս
datif նաւակռուութեան նաւակռուութեանց
ablatif նաւակռուութենէ նաւակռուութեանց
instrumental նաւակռուութեամբ նաւակռուութեամբք