navigator;
passenger;
cf. Նաւաստ;
—ք արգեայ, the Argonauts.
ναυτικός, ναύτης nauta πλέων navigans. Նաւօղ. նաւարկօղ. ո՛ ոք եւ գտցի ի նաւու՝ իբրեւ նաւաղ, նաւավար, եւ ճանապարհորդ.
Առաքեաց քիրամ ընդ նաւսն ի ծառայից իւրոց նաւորդս հմուտս նաւարկութեան ծովու. (՟Գ. Թագ. ՟Թ. 27։)
Նաւորդքն ընդ նաւավարս. (Փիլ. քհ. ՟Ժ՟Ա։)
Նաւորդք արգեայ. իբր արգոնաւորդք. (Եւս. քր. ՟Բ։)
Ամբոխեալ նաւորդքն ի ծովէն՝ ընկեցին վիճակ յովնանու. (Երզն. մտթ.։)
Պատահեցաւ նաւորդ մի, որ ապրեալ էր ի նաւակոծութենէ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)
Զնաւորդս ի ծովուն յայնմիկ ուտէր։ Եւ էր այնպիսի տեղի նաւորդացն լի վշտագնութեամբ եւ մահուամբ. (Նոննոս.։)
Յաղագս ճանապարհորդաց, եւ նաւորդաց. (Ժմ.։)