cf. Ներմարմնութիւն.
ἑνανθρώπησις, ἑνανθρωπότης assumptio humanae natrae, incarnatio. Մարդեղութիւն կամ մարդանալն բանին աստուծոյ. մարդկութիւն քրիստոսի.
Զմարմնաւորութիւնն եւ զներմարդութիւնն ընկալեալ համագոյ մեր։ Ըստ այնմ իմասցիս եւ զաստուած բանն ի ներմարդութիւնս։ Անորիշ ի ներմարդութենէն։ Ճշմարիտ ներմարդութեամբն մանուկ էմմանուէլ։ Զներմարդութեան տնօրէնութիւն. (Ճ. ՟Գ.։ Բրս. ղկ.։ Թէոդոր. խչ.։ Զքր. կթ.։ Գր. հր.։)
Տնօրինական ներմարդութեամբ խոնարհեալ ի ծունկս աշակերտացն առ ի լուանալ զոտս հողեղէնս. (Մաշտ.։ եւ Ճշ.։)
Պատմէ հօրն զպէսպէս տնօրէնութիւն որդւոյն ի ներմարդութեան։ Զեւտիքէս՝ զներմարդութիւնն ունայն ցուցանել յորդորէր (սատանայ). (Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. ատ.։)
Դէմքն մարդոյ մատթէոս՝ ներմարդութեանն պատմօղ. (Տաղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ներմարդութիւն | ներմարդութիւնք |
| accusatif | ներմարդութիւն | ներմարդութիւնս |
| génitif | ներմարդութեան | ներմարդութեանց |
| locatif | ներմարդութեան | ներմարդութիւնս |
| datif | ներմարդութեան | ներմարդութեանց |
| ablatif | ներմարդութենէ | ներմարդութեանց |
| instrumental | ներմարդութեամբ | ներմարդութեամբք |