cf. Շահավաճառութիւն;
trader, merchant;
— լինել, to trade, to traffic, to deal.
ποριμός quaestus, lucrum եւ ἑμπορία mercatura, negotiatio, mercimonia. Վաճառ շահաւոր. շահ վաճառաց. վաճառաշահութիւն. տուր եւ առ. առուտուր՝ վաստըկով.
Որք շահավաճառ համարին զաստուածապաշտութիւնն։ Այլ շահավաճառ մեծ աստուածապաշտութիւն է բաւականութեամբ հանդերձ։ Զմեծութիւն ծովու դիեցուսցէ քեզ, եւ զշահավաճառաց առ ծովեզր բնակելոց. (՟Ա. Տիմ. ՟Զ. 5. 6։ Օր. ՟Լ՟Գ. 19։)
Վա՛շ տուրեւառին՝ շահավաճառին՝ բնութեանս մարդկային. (Գանձ. (որ լինի եւ ՟Ա. իբր մածաշահ)։)
Եւս. պտմ. ՟Է. 28.
Աստուածապաշտութիւն իբրեւ զշահիվաճառ համարեալ է նմա. կա՛մ է բարդ՝ որպէս շահավաճառ, եւ կամ շահի վաճառ, շահ ի վաճառ։
ՇԱՀԱՎԱՃԱՌ. ա. ἕμπορος mercator, negotiator. Վաճառական. առուտուր ընօղ. պազիրկեան.
Ամենայն շահավաճառք այսոքիւք մեծացեալք. (Յայտ. ՟Ժ՟Ը. 15։)
Սաստիւ զշահավաճառսն արտաքս հանէր. (Համամ առակ.։)
ՇԱՀԱՎԱՃԱՌ ԼԻՆԵԼ. ἑμπορεύομαι negotior. Տուրեւառս առնել առ ի շահել.
Ոչ աշխատիմք շահավաճառ եղեալք ի բարի յայսմ վաճառման. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 21։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | շահավաճառ | շահավաճառք |
| accusatif | շահավաճառ | շահավաճառս |
| génitif | շահավաճառի | շահավաճառաց |
| locatif | շահավաճառի | շահավաճառս |
| datif | շահավաճառի | շահավաճառաց |
| ablatif | շահավաճառէ | շահավաճառաց |
| instrumental | շահավաճառաւ | շահավաճառաւք |