adj.

Ընկալուչ՝ ընդունակ՝ ընդունարան շնորհաց կամ իրիք շնորհի. պարգեւառու.

Մասնակից շնորհընկալ հայրական գթութեան։ Եկն եհաս այրն շնորհընկալ եւ պարգեւաբեր. (Նար. կուս. եւ Նար. խչ.։)

Ի՛մ ասեմ զտեառնն, ոչ իբր ստացօղ, այլ որպէս շնորհընկալ. (Լմբ. վերափոխ.։)

Ուրա՛խ լեր լեա՛ռն սեպուհ՝ շնորհընկալ եւ պարգեւաշատ. (Երզն. լս.։)

Կամ իբր Շնորհընկալ, այսինքն շնորհակալ. (որպէս գնի յայլ ձեռ)

Բոլորով սրտիւ բացեալ զբերանս՝ շնորհընկալ լիցուք նմին. (Լմբ. պտրգ.։)