cf. Շշնջումն.
ՇՇՆՋԻՒՆ ՇՇՆՋՈՒՄՆ. θρόος, θροῦς rumor, sonus. Շշունջ, շշնջելն. հնչիւն, մրմունջ. փըսըլտոց, մրմռոց.
ՇՇնջիւն քրթմնջանաց ոչ ծածկեսցի. (Իմ. ՟Ա. 10։)
Զնոյն շշնջիւն լսէին յամենայն շրթանց. (Եղիշ. ՟Բ։)
Որ ձայնի միայն իցէ շշնջիւն անզգայաբար, եւ ոչ այլ ինչ իմանի։ ՇՇնջիւն ձայնի ոչ էր, այլ լռութեամբ աղօթէր. (Խոսր.։)
Աստուածայնոցն երգոց շրշընջմունք քաղցրահնչակն ձայնից. (Մաքս. եկեղ.) յն. մի բառ, μελίσματα , մեղեդիք։