to supplicate, to persuade mildly;
to soften, to calm, to appease;
to touch, to move to pity;
to fawn upon, to toady, to flatter.
κολακεύω, θωπεύω adulor, blandior ἁπομειλίσσομαι demulceo, placo θεραπεύω, ὐγιάζω colo, sano τιθασσεύω mansuefacio. Ողոք բանիւք աղերսել. ամոքել. հաշտ առնել. համոզել. շողոքորթել. հրապուրել. հաճել. ընդելացուցանել. հանդարտել. աղաչել, չօղօզել, երեսպաշտութիւն ընել, սիրտը առնել.
Իբրեւ զմօտաւոր զհեռաւորն ողոքեսցեն փութով։ Բազումք ողոքեն զերեսս թագաւորաց (կամ իշխանաց)։ Եթէ տրտմէր, թագաւորդ ողոքէր. (Իմ. ՟Ժ՟Դ. 17։ Առակ. ՟Ժ՟Թ. 6։ ՟Ի՟Թ. 27։ ՟Ա. Եզր. ՟Դ. 31։)
Որք եւ զքեզ թերեւս ողոքեն ոչ փախչել ի տնանկացն։ Ողոքելով հաւանեցուցանել ջանայ. (Պղատ. օրին. ՟Զ։)
Զո՞ յիշխանացն ողոքեցաք ընդդէմ ձեր. (Առ որս. ՟Ը։)
Հարկ է եւ զնոսա ողոքել զոհիւք եւ նուիրօք. (Եզնիկ.։)
Զառիւծս ողոքես։ Ոչ ողոքէին զոք, այլ կսկծեցուցանէին եւս իբրեւ զաղ։ Հարք զիւրեանց որդիսն ոչ այնչափ ողոքեն, որչափ թշնամանեն։ Մի՛ այսուհետեւ եւ մեք ողոքիցեմք ամենայն ուրեք զայնոսիկ՝ որ ընդ ձեռամբ մերով իցեն, եւ մի մեք յիշխանաց ողոքիլ եւեթ փութայցեմք. (Ոսկ. մտթ.։)
Մի՛ գուցէ արդեօք այժմ ողոքել ի կախարդականաց ինչ բանից դորա. (Պիտ.։)
Ողոքիմ դարձեալ, եւ ոչ զգաստանամ. (Նար. ՟Կ՟Բ։)
Զքաղց եւ զծարաւ ողոքեն (հարկաւորօք) եւ դադարեցուցանեն. (Փիլ. տեսական.։)
Ուխտեաց ի բաց կալ ի չարէն. եւ ստեաց ուխտին, եւ դարձեալ զնոյն ողոքեաց (զախտ իւր). (Անյաղթ հց. իմ.։)