hy    |   fr

Ոստինակոտոր

adj.

իբր Ոստակոտոր. որ կոտորէ զոստս. եւ Ուր իցեն կոտորք ոստոց, կամ հատումն ճղից.

Խումբ երամ տղայոյն երփնաթերթից ծաղկանց՝ ոստինակոտոր արմաւենեաց նոճի. (Նար. տաղ.։)