rumination, chewing the cud;
thought, meditation, reflection;
— ածել, բերել յ—, cf. Որոճեմ;
ազգի ազգի —ս որոճել, to ruminate or meditate upon, to think over, to revolve in one's mind.
(գրի եւ ՈՐՈՋ, իբր գործ որոջաց) μήρυμα ruminatio, rumen. Արմատ Որոճելոյ. Որոճումն, եւ նիւթ որոճեալ կամ որոճելի. նմանութեամբ՝ Խորհուրդ, բան, գործ.
Ոչխարն ուտէ եւ փուշ, եւ ծախի (կամ ծակի) բերանն. սակայն բերէ յորոճ, եւ քաղցրանայ նմա. (Վրք. հց. ձ։)
Կճղակն անսայթաք վարուց, եւ որոճն բանի՝ սուրբք են. (Նախ. ղեւտ.։)
Յիմանալի որոճս մտաւորական խուզմանն՝ յաճումն հոգեւորական պատրաստէր. (Սկեւռ. ի լմբ.։)
Մինչդեռ աստուած խօսի, թողուք զլռութեամբ պատգամացն լսել, եւ ազգի ազգի որոճս որոճիք (յն. ի դուրս կամ ի ներքս բերէք իրս). (Ոսկ. մ. ՟Բ. 7։)
Որոճեն զորոճս դիւական։ Ոմանք ի ձկանց որոճ ածեն (այս ինքն որոճեն). (Հ. հոռի. ՟Ի՟Ե. եւ Հ. արեգ. ՟Ժ՟Գ.։)
Բախմամբ ուռանց կորզեցին՝ զմաքուր ատտմըս նոցին, այն որով միշտ կասէին՝ զորոճ փորձեալ քո բանին. (Տաղ.։)