adj.

walking upright;

fig.

walking in uprightness, full of rectitude, virtuous.

adj.

ὁρθοπεριπατετικός recte ambulans. Ուղղորդագնաց. կանգուն ի վերայ երկուց ոտից քայլօղ.

Մարդ կենդանի բանաւոր՝ ուղղագնաց։ Մարդ է ուղղագնաց՝ ծիծաղական. (ա՛յլ ձ. ուղղորդագնաց) (Սահմ. ՟Գ։)

ՈՒՂՂԱԳՆԱՑ. εὑθυπορών, κατορθοκός qui recte se gerit. Այն՝ որ ուղղութեամբ վարուց գնայ.

Յառաջագոյն ետես տեսական զօրութեամբն ո՛չ ուղղագնաց առ բարին զկամսն. (Նիւս. կազմ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Ուղղագնացութիւն, ութեան

Voir tout