s.

cf. Պասեք.

s.

ՊԱՍԵՔԱՏՕՆ ՊԱՍԵՔԱՏՕՆԱԿ. Տօն պասեքի կամ զատկի. պասքա.

Պատճառս այնչափ բազմութեան ի քաղաքին գտանել՝ զզատիկ պասեքատօնին ասէ լինել. (Եւս. քր. ՟Բ։)

Դղրդեցուցանէ զբոլորն Երուսաղէմ, ի պասեքատօնակ մտանելով ի սա. (Մամբր.։)