caused, occasioned;
created, done, made;
guilty, culpable.
αἱτιατός ex caussa procedens, productus, effectus. Ունօղ զպատճառ. պատճառեալ. մանաւանդ՝ եզականն, արարած.
Նախախնամութիւն աստուածպետութեանն յամենայն պատճառաւորացս է օրհնաբանելի. (Դիոն. ածայ. ստէպ։)
Թողեալ զպատճառն՝ պատճառաւորացն պաշտօն մատուցանիցեն. (Եզնիկ.։)
Միայն առիթ պատճառաւորացն. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)
Զպատճառէն Աստուծոյ, եւ զպատճառաւորացս գոյեղինաց. (Վրդն. ծն.։)
ՊԱՏՃԱՌԱՒՈՐ. αἵτιος reus. Տուօղ պատճառս կամ զառիթ. վնասաւոր. յանցաւոր.
Տրտմեալ հարցանէին՝ վասն մեղաց, յոր պատճառաւոր չէին. (Բրսղ. մրկ.։)
Արարեալ զնա, ասէ, յանդիման, ոչ ինչ գտի զնա պատճառաւոր. (Ոսկ. գծ.։)
Որ թէպէտ եւ պատճառաւոր գտանիցի, սակայն ոչ տան զնա անդրէն յաքսորս դարձուցանել. (Վրք. ոսկ.։)
Զամենայն պատճառաւորս ինչ (համարեալս) չարչարէր դառնագոյն. (Վրք. հց. ձ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | պատճառաւոր | պատճառաւորք |
| accusatif | պատճառաւոր | պատճառաւորս |
| génitif | պատճառաւորի | պատճառաւորաց |
| locatif | պատճառաւորի | պատճառաւորս |
| datif | պատճառաւորի | պատճառաւորաց |
| ablatif | պատճառաւորէ | պատճառաւորաց |
| instrumental | պատճառաւորաւ | պատճառաւորաւք |