s.

high value, elevated price;
excellence, pre-eminence, rarity;
nobleness.

s.

τιμιότης honorabilitas, pretiositas. Պատուականն գոլ. լաւութիւն պիտուականութիւն, աղեկութիւն.

Ամենեքեան մեծանայաք՝ որք ունէաք զնաւս ի ծովս, վասն պատուականութեան քոյ. (Յայտ. ՟Ծ՟Ը. 19։)

Ոչ միայն զարքունեօքն ձերովք անցանէ պատուականութեամբ, այլ եւ զերկնից լուսաւորօքդ. (Եղիշ. ՟Ը։)

Ոչ երկինք եւ ոչ երկիր, եւ որ ի նոսա պատուականութիւնք իցեն. (Փարպ.։)

ՊԱՏՈՒԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ. εὑγένεια nobilitas, excellentia. որպէս Ազնուականութիւն.

Յաղագս պատուականութեան մարդկանն ... զի համազգիք քաջին են. (Խոր. ՟Բ. 26։)

ՊԱՏՈՒԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ՝ յաչս անձին. Ամբարհաւաճութիւն. ճոխութիւն. իբր opulentia եւ auctoritas.

Պատուականութեամբ եւ գոռոզութեամբ խոնարհել ջանայ (զայլս)։ Որ պատուականութեամբն է՝ բարկութեամբ եւ շփոթիւ լինի. (Վրք. հց. ՟Ծ՟Զ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif պատուականութիւն պատուականութիւնք
accusatif պատուականութիւն պատուականութիւնս
génitif պատուականութեան պատուականութեանց
locatif պատուականութեան պատուականութիւնս
datif պատուականութեան պատուականութեանց
ablatif պատուականութենէ պատուականութեանց
instrumental պատուականութեամբ պատուականութեամբք