high value, elevated price;
excellence, pre-eminence, rarity;
nobleness.
τιμιότης honorabilitas, pretiositas. Պատուականն գոլ. լաւութիւն պիտուականութիւն, աղեկութիւն.
Ամենեքեան մեծանայաք՝ որք ունէաք զնաւս ի ծովս, վասն պատուականութեան քոյ. (Յայտ. ՟Ծ՟Ը. 19։)
Ոչ միայն զարքունեօքն ձերովք անցանէ պատուականութեամբ, այլ եւ զերկնից լուսաւորօքդ. (Եղիշ. ՟Ը։)
Ոչ երկինք եւ ոչ երկիր, եւ որ ի նոսա պատուականութիւնք իցեն. (Փարպ.։)
ՊԱՏՈՒԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ. εὑγένεια nobilitas, excellentia. որպէս Ազնուականութիւն.
Յաղագս պատուականութեան մարդկանն ... զի համազգիք քաջին են. (Խոր. ՟Բ. 26։)
ՊԱՏՈՒԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ՝ յաչս անձին. Ամբարհաւաճութիւն. ճոխութիւն. իբր opulentia եւ auctoritas.
Պատուականութեամբ եւ գոռոզութեամբ խոնարհել ջանայ (զայլս)։ Որ պատուականութեամբն է՝ բարկութեամբ եւ շփոթիւ լինի. (Վրք. հց. ՟Ծ՟Զ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | պատուականութիւն | պատուականութիւնք |
accusatif | պատուականութիւն | պատուականութիւնս |
génitif | պատուականութեան | պատուականութեանց |
locatif | պատուականութեան | պատուականութիւնս |
datif | պատուականութեան | պատուականութեանց |
ablatif | պատուականութենէ | պատուականութեանց |
instrumental | պատուականութեամբ | պատուականութեամբք |