magnificence, elegance;
pride, presumption, arrogance;
cf. Պերճանք.
γαυρίαμα, ἁγαυρίαμα gloriatio, jactantia, exultatio, elevatio animi. Պերճանք. պերճանալն. պարծանք. փառաւորութիւն.
Պերճութիւն վիշապաց շիջաւ։ Դիպեսցին պերճութիւնքդ ձեր հանգոյն մոխրոյ. (Յոբ. ՟Դ. 10։ ՟Ծ՟Գ. 12։)
Դարձուցի ի սուգ զպերճութիւն նորա. (Բարուք. ՟Դ. 34։)
Պերճութիւնս յանձինս նովաւ (այսինքն աբրահամաւ) ձգեն. (Նանայ.։ 1)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | պերճութիւն | պերճութիւնք |
accusatif | պերճութիւն | պերճութիւնս |
génitif | պերճութեան | պերճութեանց |
locatif | պերճութեան | պերճութիւնս |
datif | պերճութեան | պերճութեանց |
ablatif | պերճութենէ | պերճութեանց |
instrumental | պերճութեամբ | պերճութեամբք |