hy    |   fr

Սակաւախօս

adj.

cf. Սակաւաբան;
— լինել, to speak but little, to be taciturn.

cf. ՍԱԿԱՒԱԲԱՆ.

Խոնարհեցուսցէ զինքն առ ի սակաւախօս լինել, եւ ցածրախօս. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Զ։)