adj.

loaded with misfortunes, with trouble, poor, pitiable, unhappy, miserable.

ταλαίπωρος miser πτοχός, -χή pauper ὁρφανός orphanus. Անկեալն յո՛ր է տառապանս. թշուառ. տրուպ. տնանկ. անտէրունչ. խեղճ ողորմելի.

Զայն տառապեալս մահապարտ արարին։ Այր մի տառապեալ եմ ես։ Եւ ես այր տառապեալ եմ, ոչ փառաւոր։ Իշխանութիւն մի տառապեալ քան զամենայն իշխանութիւնս։ Այրին այն տառապեալ (յն. աղքատ). եւ այլն։ Զթագաւորաց եւ զտառապելոց մի միտս առնէ. (յն. որբոց) (՟Ա. Եզր. ՟Գ. 19։)

Ըստ ձեւոյ տառապելոյ միոյ, որ շրջիցի խնդրիցէ օրըստօրէ զբաւականութիւն աւուրն։ Տառապելոց յարկ ապաւինի. (տառապեալ ոչ միայն վասն աղքատութեան ցուցանէ, այլեւ ի ճոխութենէ հոգւոյ նուաստացեալ. Արծր. ՟Ե. 41։ Շ. բարձր.։)