to put or shoot forth, to cause to blow or blossom, to deck with flowers.
կր. իբր ձ. ἁνοίγω aperio βλαστάνω produco, germino, pullulo. (որպէս Բանամ, բացի. եբր. ֆէ՛թ 6 որ է բացի՛ր) Բանալ զծաղիկս. ծաղկեցուցանել. արձակել տերեւս. ծաղկիլ. բողբոջել. ստեղնիլ. ընձիւղիլ բուսոց. բղխել. կոկոն կամ ծաղիկ բանալ, բացուիլ, բուսցընել, բուսնիլ.
Հողմ ելանէ, եւ փթթէ զծաղիկն. (Տօնակ.։)
Վարդ կարմրերփեան փթթեա՛ ինձ զսէր։ Փթթեալ վարդից նման թերթից։ Նշին կանխագոյն զբողբոջս ծաղկին փթթէ. (Վրք. հց. ՟Է՟Զ։ Շ. եդես.։ Լմբ. ժղ.։)
Զառաքելականն ի քեզ փթթել բուրաստան. (Խոր. հռիփս.։)
Գնացք ջուրցն յերկրէ փթթեն զանազան բոյսս։ Որպէս ջուրն յագեցուցանէ եւ փթթէ զիւրաքանչիւր բոյս ի վերա իւր արմատոյն. նոյնպէս սուրբ հոգւոյն ազդմունքն փթթէ ի մեզ զողջախոհութիւնն, զխոնարհւոթիւնն, զհաւատն եւ զսէրն՝ իբրեւ զքրքումս եւ զմանիշակս. (Լմբ. առակ.։)
Ի ժամանակ գարնայնոյն բուսանին եւ փթթին։ Փթթեալ ողկուզոյ, եւ ազնիւ գինւոյ. (Ագաթ.։ Նար. ՟Ղ՟Գ։)
Զհաւատս կնոջն, որ այն ինչ փթթեալ էին, մի՛ խամրացուսցէ սաստ աշակերտացն. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 25։)
Զկնի սուղ ժամանակի թուփդ այդ փշալի ծաղկեալ փթթի վարդուք. (Պտմ. վր.։)
Նա՝ որ անսկիզբն, ի քէն փթթի մարմնով, սաղարթ տարածէ ընդ տիեզերս երկրի։ Լուսոյն սաղարթք ի հոգեւոր գարունս փթթեալ. (Շ. տաղ.։)
Ցանկ փթթեալ, հանապազ կանաչացեալ. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Է։)