adj.

Որ քաղէ զփուշս. փշախիլ.

Սա բժիշկ.. . սա փշաքաղ, եւ ճանապարհորդ (կամ հորդիչ ) շաւղաց՝ որ առ Աստուածագիտութիւնս տանի. (Ոսկ. լս.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

*Փշաքաղիմ

Voir tout