temptation;
misfortune, calamity;
— ունել, to be tempted to;
ի — արկանել, տանել, to lead into temptation;
յաղթել փորձութեան, to resist temptation;
յաղթիլ, ընկճիլ ի փորձութենէ, to succumb to temptation.
πειρασμός tentatio. Փորձելն իլն. փորձանք. հանդէս. վտանգ. նեղութիւն. կիրք. վիշտք.
Անուանեաց զանուն տեղւոյն այնորիկ փորձութիւն, վասն փորձելոյ նոցա զտէր։ Մի փորձեսցես զտէր Աստուած քո։ Որպէս փորձեցէք ի փորձութեանն։ Առնուլ իւր ազգ ի միջոյ ազգի փորձութեամբ եւ նշանօք։ Աբրահամ ապաքէն ի փորձութեան ի հանդիսի գտաւ հաւատարիմ։ Հասանէ երազ ի բազմութեան փորձութեանց։ Մի՛ տանիր զմեզ ի փորձութիւն։ Զի մի մտանիցէք ի փորձութիւն։ Կատարեալ զամենացն փորձութիւնս սատանայի։ Ի ժամանակի փորձութեան հեռանան։ Ցանգ կայիք ընդ իս ի փորձութիւնս իմ.եւ այլն։
Ազատեսցիս ի սատանայական փորձութեանցն. (Ճ. ՟Ա.։)
Զի եթէ բռնաւոր ոք ինչ էր նա, ոչ յԱստուածայ խնդրեալ առնոյր օճան, եւ ապա մխէր ի փորձութիւնսն (այսինքն ի փորձել )։ նոյպէս եղեւ աձն վասն փորձութեան եւ քննութեան ադանայ. (Եփր. ծն.։)
Փորձութիւն զմտաց կիրս ասէ. (Երզն. մտթ.։)
ՓՈՐՁՈՒԹԻՒՆ. πειρατήριον . Տեղի փորձանաց, եւ վտանգից յերեսաց հինից.
Ո՞չ ապաքէն իբրեւ զփորձութիւն են վարք մարդոյ իվերայ երկրի։ Քրիստոսեւ փրկեցայց ի փորձութենէ, աստուծով իմով անցից ընդ պարիսպս. (Յոբ. ՟Է. 1։ Սղ. ՟Ժ՟Է. 30։)
ՓՈՐՁՈՒԹԻՒՆ. συμφορά calamitas, infortunium. Արկածք. աղէտք.
Վասն մարմնականաց փորձութեանց։ Վասն օտար փորձութեանց՝ իւրական ստանան ցտրտմութիւնսն։ Ի պռիմիականսն անկաւ փորձութիւնս։ (Սահմ. Ը։)
ՓՈՐՁՈՒԹԻՒՆ. Փորձ. հմտութիւն փորձոյ.
Յիւրաքանչւոր իրս՝ գիտութեան եւ փորձութեան պէտք են. (Բրս. հց.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | փորձութիւն | փորձութիւնք |
| accusatif | փորձութիւն | փորձութիւնս |
| génitif | փորձութեան | փորձութեանց |
| locatif | փորձութեան | փորձութիւնս |
| datif | փորձութեան | փորձութեանց |
| ablatif | փորձութենէ | փորձութեանց |
| instrumental | փորձութեամբ | փորձութեամբք |