hy    |   fr

Փքումն, ման

s.

cf. Փքանք.

cf. ՓՔԱՆՔ.

Թոյլ փքմամբք համբարձեալք։ Սուտ եւ ստուերք լինի նոցա ամենայն փքումն ամբարտաւանութեան. (Փիլ. լիւս.։ Լմբ. սղ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif փքումն փքմունք
accusatif փքումն փքմունս
génitif փքման փքմանց
locatif փքման փքմունս
datif փքման փքմանց
ablatif փքմանէ փքմանց
instrumental փքմամբ փքմամբք