s.

heap of stones.

adj.

(յորմէ Կարկառակոյս) Կոյտ քարանց.

Քարակոյտն իբրեւ զբլուր եղեւ ... մերձ ի քարակոյտն. (Ճ. ՟Դ.։)

Թաղեցին զնա՝ քարակոյտ արարեալ ի վերայ նորա. (Մեսր. երէց.։)

Առ ի յոյժ թանձրանալ դիականցն անկելոցն իբրեւ զքարակոյտս դերբկաց երեւէին. (Եղիշ. ՟Զ։)