adj.

où on ne peut pas aller, marcher;
impraticable, impénétrable.

adj.

ἅβατος. invius. Անկոխ. ընդ որ դժուարին է գնալ. կիտիլմէզ. կէչիլմէզ. եօլսուզ.

Զայս ճանապարհ, որ ախտից եւ չարութեանց է անգնալի. (Փիլ. իմաստն.։)

Ընդ անգնալի ճանապարհս ընթանամք. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 38։)

Ամենեցուն զանգնալի ընթացս պատրաստեաց. (ՃՃ.։)

Անգնալի խորութեամբն. (Պիտ.։)

Եւ ուր գնալ հասանել անմարթ է. անմատչելի. ուր որ երթալ հասնիլ չըլլար. կիտիլմէզ. եէթիշիլմէզ.

Այն տեղի՝ ամենայն չարեաց անմերձենալի է եւ անգնալի. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 13։)

Անգնալի միշտ չարութեանն. (ՃՃ.։)

Նախ քան զգալն Քրիստոսի անգնալիք էին առաքինութիւնք, (Գէ. ես.) հայի ի կրկին նշ։

Որ խրտչի եւ ոչ երթայ յառաջ.

Չորքոտանին վաճառեալ՝ մի՛ գողօնն իցէ, եւ մի՛ անգնալի ի կամրջի, եւ մի՛ հարկանօղ. (Մխ. դտ.։)