Անխաբ. անպատրելի. եւ աննենգ. հաւաստի. անշուշտ.
Անքուն եւ անխաբելի հոգւովն կաց մնաց. (Նիւս. երգ.։)
Արդար դատաւորն եւ անխաբելին. (Ոսկ. մրգր.։)
Անկաշառ եւ անխաբելի դատաւորն. (Նար. ՟Հ՟Թ։)
Անխաբելի կամօք աղաչեալ։ Զպատժաւորս՝ անխաբելի ի յուղիղ կշռութեանց. (Նար. ՟Գ. ՟Ձ՟Գ։)
Այս է ճշմարիտ եւ անխաբելի կերպարան Բանի. (Նար. ՟Ծ՟Գ։)
Անխաբելի՝ տեսանեմ զմանուկդ ի ծոց քո. (Ճ. ՟Ա.։)