s.

inequality, disparity, disproportion.

s.

ἁνισότης. inaequalitas. Պակասութիւն հաւասարութեան. առաւելութիւն կամ նուազութիւն. անզուգութիւն. աննմանութիւն. անմիաբանութիւն. խտիր. ույմազլըգ. նահէմվարի.

Զամենայն անհաւասարութիւն եւ օտարագործութիւն ի բոլորիցս ի բաց արտաքսել։ Զանհաւասարութիւն թէ ոք յառաջ առցէ զբոլորիւ՝ բոլորիցս առ բոլորսն զանազանութիւնս, եւ այսորիկ արդարութիւնն է պահպանողական. (Դիոն. ածայ.։)

Այս զո՛յգ անհաւասարութիւն ունի յաղագս ամենեցուն փոփոխման. (Առ որս. ՟Ժ՟Ա։)

Որքան է ի միջի մերում անհաւասարութիւն ինչ. (Շ. թղթ.։)

Անհաւասարութեան կարգ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 6.) յն. անհամեմատ բնութիւն։

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անհաւասարութիւն անհաւասարութիւնք
accusatif անհաւասարութիւն անհաւասարութիւնս
génitif անհաւասարութեան անհաւասարութեանց
locatif անհաւասարութեան անհաւասարութիւնս
datif անհաւասարութեան անհաւասարութեանց
ablatif անհաւասարութենէ անհաւասարութեանց
instrumental անհաւասարութեամբ անհաւասարութեամբք