madness, craziness, fatuity;
phrensy;
folly, silliness, imprudence, extravagancy, absurdity.
ἅνοια. amentia, stultitia. Պակասութիւն մտաց. անհանճարութիւն. անմտածութիւն. եւ Անխորհուրդ ինչ. անխելքութիւն, անխելք բան. ագըլսըզլըգ, ահմագլըգ.
Անմտութիւն բորբոքեալ ի սիրտ երիտասարդի։ Սկիզբն բերանոյ նորա անմտութիւն. Եւ այն է անհնարին անմտութիւն։ Միւս եւս անմտութեան խորհուրդ. եւ այլն։
Ամենայն չարեաց պատճառք անմտութիւնն է. (Ոսկ. ես.։)
Կամ որպէս ἁφροσύνη, որ ստէպ դնի ի մեզ Անզգամութիւն. իբր անզգայութիւն եւ անխորհրդութիւն.
Է առաւելութիւն իմաստութեան քան անմտութեան։ Զոր ինչ խորհի, ամենայն անմտութիւն է։ Զանմտութեան յիշատակ թողին յաշխարհի. եւ այլն. որք հային եւ ի յաջորդ նշանակութիւն։
Որպէս Անխոհեմութիւն.
Ընկենու յանմտութիւն, եւ յայլ երիս մասունս վատթարութեան. (Պիտ.։)
Հակառակացն բերմամբ, անմտութեան, եւ հեղգութեան, բղջախոհութեան. (Շ. ատեն.։)
Այնուհետեւ ո՛չ խոհականութիւն, այլ՝ անմտութիւն. (Գր. հր.։)
ԱՆՄՏՈՒԹԵԱՄԲ. ἁφρόνως. insipienter. Անմտաբար.
Եւ արդ՝ անմտութեամբ արարեր. (Ծն. ՟Լ՟Ա. 28։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անմտութիւն | անմտութիւնք |
| accusatif | անմտութիւն | անմտութիւնս |
| génitif | անմտութեան | անմտութեանց |
| locatif | անմտութեան | անմտութիւնս |
| datif | անմտութեան | անմտութեանց |
| ablatif | անմտութենէ | անմտութեանց |
| instrumental | անմտութեամբ | անմտութեամբք |