ԱՆՆԻՒԹԱՒՈՐ ԱՆՆԻՒԹԵԱՅ. cf. ԱՆՆԻՒԹ.
Ի՞բր աննիւթաւոր յինքեան զնիւթն ունէր. (Նիւս. կազմ.։)
Ձողաչափէր զմիջնայարկսն սրահից՝ աննիւթեայ ձեռօք. (Գանձրն.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | աննիւթաւոր | աննիւթաւորք |
accusatif | աննիւթաւոր | աննիւթաւորս |
génitif | աննիւթաւորի | աննիւթաւորաց |
locatif | աննիւթաւորի | աննիւթաւորս |
datif | աննիւթաւորի | աննիւթաւորաց |
ablatif | աննիւթաւորէ | աննիւթաւորաց |
instrumental | աննիւթաւորաւ | աննիւթաւորաւք |