ԱՆՇԻՋԱԿԱՆ ԱՆՇԻՋԱՆԵԼԻ cf. ԱՆՇԷՋ.
Անշիջական ճառագայթ, լոյս։ Հրով անշիջականաւ. (Զքր. կթ.։ Նար. մծբ.։ Շ. ամենայն չար.։)
Ճրագ, կամ հուր, կամ լոյս անշիջանելի. (Եղիշ. դտ.։ Եփր. քրզ.։ Յհ. կթ.։)
Բոցովն անշիջանելեաւ։ Վառմամբ անշիջանելեաւ։ Սաստիկ եռացմամբ անշիջանելի. (Շ. ընդհ.։ Նար. ՟Ղ՟Ա. եւ ՟Ի՟Զ։)
Անշիջանելի լեալ ղօրէն հրոյ. (Համամ առակ.։)
Շահեցաւ զանշիջանելի գեհեանն. (Եղիշ. երէց.։)
Խաւար անշիջանելի. (ՃՃ.) իմա՛ անփարատելի։