ingratitude.
ἁχάριστος. ingratitudo. Անգոհացողութիւն. ապաշնորհութիւն. ապերախտութիւն.
Յիմարն անշնորհակալութեամբ նախատէ. (Սիր. ՟Ժ՟Ը. 18։)
Հարկաւորեալ տառապանօքն՝ յանշնորհակալութիւնն փոխեսցի. (Իսիւք.։)
Զբազում երախտիսն յաստուծոյ, եւ զնոցա անշնորհակալութիւնն. (Վրդն. սղ.։)
Այսպիսի անշնորհակալութեան կցորդ երեւել. (Փիլ. սամփս.։)
Զհրէիցն գուշակէ զանշնորհակալութիւն եւ զանդարձութիւն. (Կիւրղ. ղկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անշնորհակալութիւն | անշնորհակալութիւնք |
| accusatif | անշնորհակալութիւն | անշնորհակալութիւնս |
| génitif | անշնորհակալութեան | անշնորհակալութեանց |
| locatif | անշնորհակալութեան | անշնորհակալութիւնս |
| datif | անշնորհակալութեան | անշնորհակալութեանց |
| ablatif | անշնորհակալութենէ | անշնորհակալութեանց |
| instrumental | անշնորհակալութեամբ | անշնորհակալութեամբք |