Enriched dictionaries of Armenian

Anglais Français

nomenclature;
անուանադրութեամբ, cf. Յորջորջանօք.

ὁνομαθεσία. nominum impositio, nuncupatio. որ եւ ԱՆՈՒՆԱԴՐՈՒԹԻՒՆ. Դրութիւն անուան. կոչումն. յորջորջումն անուանելն, իլն. անուն դնելը՝ դրուիլը. թէսմիյէ.

Զյովսէփ հաղորդ արար անուանադրութեան որդւոյն. (Շ. մտթ.։)

Յաւուր տօնիս այս տեառն անուանադրութեան. (Գանձ.։)

Գոյութիւն ունին, եւ ոչ հանդիպեցան անուանադրութեան առ ի մէնջ. (Սահմ. ՟Է։)

Ի գործոցն առեալ զանուանադրութիւնն. (Սարգ. վջ։ Լմբ. էր ընդ.։)

Մինչեւ ի չնչին դատարկաբանութիւն, եւ ի մորոսն անուանադրութիւն. (Լմբ. պտրգ.։)

Որպէս Յարմարումն անուան եւ օրինակի առ ի բացատրութիւն.

Որպէս քացախ վիրի անօգուտ է. անուանադրութիւնս առնէ ստոյգ յայտ ածել զհին չարութիւնս, եւ զանօգտութենէ մերձակայիս. (Համամ առակ.։)

ԱՆՈՒԱՆԱԴՐՈՒԹԵԱՄԲ. καταχρηστικῶς. abusive. Յորջորջանօք. պիտակ կոչմամբ. դրութեամբ, եւ ոչ իրօք ի բնէ. պիտակաբար.

Տէր էր, ոչ եթէ անուանադրութեամբ, որպէս եւ մեք կոչիմք, այլ ի սկզբանէ տէր էր ի վերայ ամենայն արարածոց. (Կոչ. ՟Ժ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.

Անուանադրութիւն, ութեան