Անվշտակից

adj.

ἁσυναλγής. non condolens, ab omni miseratione alienus. Որ ոչ կցորդի վշտաց այլոց. անկարեկից. անողորմ.

Յառաջն յոյժ անգութ եւ անվշտակից էր. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)

Ձեռնկալու անվշտակից. (Սկեւռ. աղ.։)