s.

wickedness, iniquity, malice, flagitiousness, villainy.

s.

τὸ ἅτοπον, πονηρόν, ἁδικία, ἁγνωμοσύνη. absurditas, malitia, injustitia, improbitas. Գործ անտեղի եւ անարժան. անիրաւութիւն. չարութիւն. անզգամութիւն. անտեղութիւն.

Վկայել զմարդոյ ըստ ամենայն ապիրատութեան. (Օր. ՟Ժ՟Թ. 15։ Տե՛ս եւ Յուդթ. ՟Ը. 9։ Սղ. ՟Հ՟Բ. 8։ Եզեկ. ՟Խ՟Ե. 9։ Կող. ՟Գ. 25։)

Ոչ գանողացն ապիրատութեան՝ սպառնացար։ Զապիրատութիւնսն, զինքնասիրութիւնսն. (Նար. ՟Լ՟Զ. ՟Խ՟Ե։)

Զայս ամենայն առակել ի մարդ՝ ապիրատութիւն մի մեծ է. (Կոչ. ՟Է։)

Զի՞նչ լինիցի քան զայս առաւել ապիրատութիւն։ Բազում եկեսցէ զհետ ապիրատութիւն (այսինքն անտեղութիւն). (Ոսկ. յհ. ստէպ։)

Գարշելի իսկ ապիրատութիւնն եւ անիրաւութիւնն. (Պղատ. մինովս.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ապիրատութիւն ապիրատութիւնք
accusatif ապիրատութիւն ապիրատութիւնս
génitif ապիրատութեան ապիրատութեանց
locatif ապիրատութեան ապիրատութիւնս
datif ապիրատութեան ապիրատութեանց
ablatif ապիրատութենէ ապիրատութեանց
instrumental ապիրատութեամբ ապիրատութեամբք