προστίθημι. appono, addo. Առընթեր՝ մերձ դնել. յարադրել. յարել. յաւելուլ. Կր. Յարիլ. քովը դնել, կցել.
Եթէ առդիցես սմին դրութեանս դէմս կամ պատճառս. (Պիտ.։)
Բանականն առեդեալ՝ մեկնեաց զմեզ ի նոցանէ (յանասնոց). (Պորփ.։)
Մարդ, կամ սպիտակ, յորժամ ոչ առդիցի ինչ, չեւ եւս է՝ ո՛չ սուտ, եւ ոչ ճշմարիտ. (Պերիարմ.։)
Հանդէպ տեսութեան աչացս ամբարձման՝ փրկականդ քո կրից առդիցի. (Նար. ՟Ղ՟Ա։)
Տե՛ս, մի՛ երբէք արդնելով մարմնոյ (այսինքն յարելով ի մարմին) բազում զօրութիւնս տացես վատթարին. (Բրս. հայեաց.։)
ἁνατίθημι. adscribo. Վերագրել. ընծայել.
Զառաւօտն՝ իբրեւ զառաջին շարժումն հոգւոյ եւ մտաց՝ աստուծոյ առդիցուք։ Պարծանք ոմանք առ քրիստոս են, յորժամ զուղղութիւնն ո՛չ ինքեան, այլ տեառն առդիցէ. (Բրս. հց.։)
Ինունցն համանգամայն դասուց առեդեալ լինի հրեշտակական անուանակոչութիւն. (Շ. հրեշտ.։)
ὐποτίθημι. suppono. Առգրել. համարել. կարծել. սեպել, ենթադրել .... իբրու դնել ի մտի, կամ հաշուել.
Զգործով աստուածատեցութիւնս պիտակ բանիւ աստուածսիրութիւն առդնեմք։ Զոր տգէտքն եւ անիմաստքն բուռն եւ կատարեալ տեսութիւն առդնեն։ Զմեղանչելն ի սոյն իրաւացի առդնէր. (Լմբ. ատ.) եւ (Լմբ. սղ.։)
Ելանելն ի գիշերոյ մեղաց ի սկիզբն ապաշխարութեանն՝ առաւօտ առդնի. (Լմբ. սղ.։)
Կարծեցուցանել. երեւեցուցանել. (որպէս դնել այլոց ի միտս մեր).
Զանպատշաճն հաւանական առդնեն (դեւք)։ Ամբաստանելովն մաքուր զմեզ առդնէ (դեւն). (Լմբ. սղ.։)
ԱՌԴՆԵՄ. Կացուցանել. առնել. կր. Լինել. գտանիլ.
Յուլիանոս անարգեաց զհաւատսն, եւ հակառակ զինքն քրիստոսի առդնէր. (Վրք. ոսկ.։)
Յաւիտենական տանջանացն լուցկի զանձինս առդնել։ Յորժամ քաղցեալ զանձինս ի մարմնականաց զբաղանաց առդիցուք. (Լմբ. սղ.։)
Մի՛ երբէք անշնորհակալք առ բարեգործն առդնիցիմք. (Բրս. հց.։)
Ստախօսութեամբն ի ներքոյ կորստեան առդնին։ Որ մարմնով մեռանի, ընդարմանայ եւ անշարժ առդնի։ Որ այսօր բարի, եւ վաղիւն չար առդնի. (Լմբ. սղ.։)