adj.

godlike, in the form of God, divinely.

adj.

Աստուածատեսակ. աստուածանման. ստուածավայելուչ. աստուածաին.

Աստուածակերպ փառք, կամ տեսիլ, յայտնութիւն. (Ագաթ.։)

adv.

Ըստ կերպի Աստուծոյ. որպէս զԱստուած.

Եւ ադամ վերստին աստուածակերպ ճոխանայ. (Շար.։ Նովին ոճով ասին.)

Աստուածակերպ օրինակ բարձրանալ։ (Մակ. ՟Բ 12. որպէս բարդեալ. զի եւ յն. է մի բառ, զուգԱստուած, կամ աստուածահաւասար.)