deliverance;
shoot;
disbanding troops;
dismission;
—ի մեղաց, absolution;
— հրացանի, discharge;
— կնոջ, divorce.
ἁποπέμπη emissio, ἅφεσις dimissio, remissio, ἁπόλυσις absolutio Արձակելն, եւ իլն (ըստ ամենայն առման). փակիլը, փակուիլը, թող տրուիլը
Մատուոցէ զնոխազն ... առ արձակելոյ զնա յարձակումն։ Արձակէ զնոխազն նուիրեալ յարձակումն. (Ղեւտ. ՟Ժ՟Զ 10. 26։)
Զչարեալ վասն արձակմանն կոստանդնի. (Յհ. կթ.։)
Մերով ուրացութեամբ ումեք ի հաւատացեալ կապելոցն մի՛ լիցի արձակումն. (Փարպ.։)
Արձակումն կապանաց. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Ը։)
արձակումն շնչոյ (այսինքն հոգւոյ). (Նար. ՟Բ. ՟Ժ՟Ա։)
արձակմունք շնչոց այսինքն գոլորշեաց). (Նար. խ.։)
Ի ժամանակի արեան արձակման կնոջ. (Երզն. մտթ.։)
Արձակումն արեան ի բաց հոսեցուցեալ ի բազկէ. (Մագ. ՟Հ՟Թ։)
Արձակմամբ բարբառոյ. (Յոբ. ՟Ի՟Ը 26։)
Յետ արձակման պատարգին. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)
ԱՐՁԱԿՄԱՆՆ. ἁποστάσιον repudium Թուղթ կամ գիր մեկնելոյ յարձակել զկինն.
Որ արձակէ մեկնելոյ յարձակել զկինն.
Որ արձակէ զկին իւր, տացէ նմա զարձակմանն. այսինքն զգիր ապահարզանի. (Մտթ. ՟Ե 31։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | արձակումն | արձակմունք |
| accusatif | արձակումն | արձակմունս |
| génitif | արձակման | արձակմանց |
| locatif | արձակման | արձակմունս |
| datif | արձակման | արձակմանց |
| ablatif | արձակմանէ | արձակմանց |
| instrumental | արձակմամբ | արձակմամբք |