hy    |   fr

Արտօսրաբուղխ

adj.

qui verse des larmes, fond en larmes.

adj.

որ եւ ԱՐՏՕՍՐԱԹՈՐ. ԱՐՏՕՍՐԱԾԻՆ. ԱՐՏՕՍՐԱՀԵՂ. ԱՐՏՕՍՐԱՀՈՍ. Որ բղխէ զարտօսր. ուր իցէ հեղումն արտասուաց.

Զորս տեսանէին կողկողագին միշտ եւ արտօսրաբուղխս. (Փարպ.։)

Արտօսրաբուղխ մաղթանք. (Սարգ. վջ։)