s.

Առատութիւն շահու՝ անձին կամ ընկերին. յն. աննախանձութիւն. առատութիւն. ἁφθονία abundantia, copia.

Որչափ եւ սոցայն է բազմաշահութիւն. (Փիլ. քհ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բազմաշահութիւն բազմաշահութիւնք
accusatif բազմաշահութիւն բազմաշահութիւնս
génitif բազմաշահութեան բազմաշահութեանց
locatif բազմաշահութեան բազմաշահութիւնս
datif բազմաշահութեան բազմաշահութեանց
ablatif բազմաշահութենէ բազմաշահութեանց
instrumental բազմաշահութեամբ բազմաշահութեամբք