adj.

cf. ԲԱԶՄԱՍՏՈՒԱԾ.

Այնմ՝ եւ որ բազմաստուածեան պաշտամունսն մուծին՝ վկայեն. (Եզնիկ.։)

Ի բազմաստուածեան մոլորութիւն՝ իբրեւ ի գբի ինչ եւ ի ներքին վիրապի (կապեալք). (Սեբեր. ՟Գ։)