consistency, composition, conjunction.
σύστασις, σύστημα constitutio, systema, coagmentatio, compages Բաղկանալն. բաղադրութիւն. կազմութիւն. գոյաւորութիւն. հաստուած. կազմած.
Աշխարհ է բաղկացութիւն յերկնէ եւ յերկրէ. (Արիստ. աշխ.։)
Այս իսկ բաղկացութիւնս ամենայն երկրի. (Պղատ. տիմ.։)
Արհեստ է բաղկացութիւն, այսինքն գումարութիւն յարադրութեան. (Սահմ. ՟Ժ՟Բ։)
Յինքեանց ինքեանք լուծեալ քակտեսցին, եւ ի բաց հոսեսցի բաղկացութիւն նոցա. (Ոսկ. գծ.։)
Բաղկացութիւն մարմնաձեւ՝ մահկանացուացն բաղկացութիւն։ Ամենայն ժամանակ՝ աւուրց եւ գիշերաց է բաղկացութիւն. (Փիլ. այլաբ.։)
Ի չորից զբոլոր բաղկացութիւնս ասեն լինել։ Մակաւասար բոլոր բաղկացութեան գոյիցս. (Մագ. ՟Է. ՟Կ՟Բ։)
Մի եւ նոյն մարմին է ամենայն մարդկան՝ ի միոյ զանկուածոյ ունելով զբաղկացութիւն. (Նիւս. թէոդոր.։)
Եւ Ի միասին կալն. յարադրութիւն. մերձադրութիւն.
Ի միասին բաղկացութեան. (Մագ. ՟Ը։)
Զիմանալի ներգործութիւն հոգւոյն բաղկացութեամբ մարմնական ընթացից երեւելի առնէ. (Լմբ. սղ.։)
Եւ Դեգերանք հրահանգաց. կրթութիւն.
(Անսանձ ձի) ամենայն բաղկացութեան անտեղական։ Ծանի՛ր ծանօթագոյնդ ծայրագոյն բաղկացութեան. (Մագ. ՟Ա. ՟Կ՟Ա։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բաղկացութիւն | բաղկացութիւնք |
| accusatif | բաղկացութիւն | բաղկացութիւնս |
| génitif | բաղկացութեան | բաղկացութեանց |
| locatif | բաղկացութեան | բաղկացութիւնս |
| datif | բաղկացութեան | բաղկացութեանց |
| ablatif | բաղկացութենէ | բաղկացութեանց |
| instrumental | բաղկացութեամբ | բաղկացութեամբք |