approbation, consent, benevolence, favour, friendship.
Յոյժ հաճելի կամ հաճոյ լինելն յաչս Աստուծոյ եւ մարդկան. εὑαρέστηις gratiae conciliatio, gratia
Բարեհաճութեամբ զարգանալ. (Ճշ.։) (Առ յետինս վարի՝ որպէս Հաճութիւն կամաց. εὑδοκία placitum, benevolentia )
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բարեհաճութիւն | բարեհաճութիւնք |
| accusatif | բարեհաճութիւն | բարեհաճութիւնս |
| génitif | բարեհաճութեան | բարեհաճութեանց |
| locatif | բարեհաճութեան | բարեհաճութիւնս |
| datif | բարեհաճութեան | բարեհաճութեանց |
| ablatif | բարեհաճութենէ | բարեհաճութեանց |
| instrumental | բարեհաճութեամբ | բարեհաճութեամբք |