piety, religion;
բարեպաշտութեամբ, cf. Բարեպաշտաբար.
εὑσέβεια pietas, religio Պաշտօն բարի առ Աստուած. որ եւ աստուածապաշտութիւն, երկիւղածութիւն, առաքինութիւն. ուղիղ հաւատք, եւ բարի վարք.
Զհանգամանս բարեպաշտութեան ուսոյց գրովք սրբովք։ Զամենեսին որսալ հոգեւոր ուռկանաւն առ բարեպաշտութիւն։ Աստուածասէր թագաւորն տրդատիոս բարեպաշտութեամբ սպասաւորեալ՝ երկիւղած գտանիւր. (Յճխ.։ Ագաթ.։)
Բարեպաշտութեամբ սորա Քրիստոս խնայեա՛ ի մեզ. (Շար.։)
Զյաղագս բարեպաշտութեան մարտն մարտուցեալք. (Փիլ. քհ.։)
Գանձ է՝ որ առ Աստուած բարեպաշտութիւն։ Մեծավայելուչ եւ փառաւորեալ է բարեպաշտութիւն. (Աթ. ՟Ը։)
Զբազում կռապաշտս դարձոյց ի բարեպաշտութիւն, եւ մկրտեաց. (Հ=Յ. օգոստ. ՟Ի՟Ե.։)
ԲԱՐԵՊԱՇՏՈՒԹԵԱՄԲ. իբր մ. εὑσεβῶς pie, religiose Բարեպաշտաբար.
Զաստուածեղէնսն՝ բարեպաշտութեամբ իմասցուք. (Աթ. ՟Ը։)
Բարեպաշտութեամբ եւ արժանաւորապէս քեզ տեառնդ ծառայելով ի կեանս յայսմիկ. (Ժմ.։)
ԲԱՐԵՊԱՇՏՈՒԹԻՒՆ որպէս Մեծարանք. սպաս. հարկիք, ծառայութիւն. θεραπεία cultus, obsequium
ԶՄարիամայ ընդունի (Քրիստոս) զբարեպաշտութիւնս արարչապէս. (Մամբր.։)
(Ոստիկանն առաքեաց պարգեւս առ Սմբատ արքայ, զի) գուցէ գտանիցի ինչ արքայի ի պահեստի, եւ այսպիսի բարեպաշտութեամբ յայտ եկեալ առցէ. (Յհ. կթ.։)
ԲԱՐԵՊԱՇՏՈՒԹԻՒՆ. ըստ յն. եւ լտ. ոճոյ՝ է եւ Պարտուապատշաճ պաշտօն առ ծնօղս, եւ առ հայրենիս. εὑσέβεια pietas
Առ հայրենիսն եւ ծնողսն՝ որովք լինի եւ բարեպաշտութիւն, մասն գոլով արդարութեան. (Արիստ. առաք.։)
Ճառդ՝ բարեպաշտութիւն երեւեցուցանէ առ հայրն։ Կատարեալ ցուցանեն յերկոսին ծնողսն բարեպաշտութիւն. (Փիլ. լին.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բարեպաշտութիւն | բարեպաշտութիւնք |
| accusatif | բարեպաշտութիւն | բարեպաշտութիւնս |
| génitif | բարեպաշտութեան | բարեպաշտութեանց |
| locatif | բարեպաշտութեան | բարեպաշտութիւնս |
| datif | բարեպաշտութեան | բարեպաշտութեանց |
| ablatif | բարեպաշտութենէ | բարեպաշտութեանց |
| instrumental | բարեպաշտութեամբ | բարեպաշտութեամբք |