adj. s.

that sits on the same mattress, that is partaker of the same banquet or dignity;
colleague.

adj. s.

συνανακείμενος, σύνεδρος, κοινωνός conviva, consessor, particeps Բազմեալն ընդ այլս ի նմին սեղանի բարձիւք. սեղանակից.

Վասն երդմանցն եւ բարձակցացն՝ հրամայեաց տալ նմա. (Մտթ. ՟Ժ՟Դ. 9։)

Յայնժամ եղիցին քեզ փառք առաջի բարձակցացն քոց. (Ղկ. ՟Ժ՟Դ. 10։)

Զբարձակիցսն ի բազմականացն ի բաց պուղեաց. (Խոր. ՟Բ. 60։)

Կամ Աթոռակից, գահակից, կցորդ պատուոյ.

Տիբերիոս զդրուսոս՝ բարձակից իշխանութեանն արար։ Անտոնինոս զկոմոդոս զորդի իւր բարձակից թագաւորութեանն արար. (Եւս. քր. ՟Բ։)

Բարձակից արեգական՝ Շապուհ արքայից արքայ. (Խոր. ՟Գ. 17։)

Յարարելոցս ոչ ոք է բոլորիցս թագաւորին համաթոռ, եւ բարձակից. (Կիւրղ. գանձ.։)