cf. Գիշախանձ.
σαρκοβόρος, ἀρπατικός carnivorus, rapax Կերօղ գիշոյ. ուտօղ զմեռելոտի. շաղղակեր. դիշախանձ.
Գիշակեր գազանք, կամ արծուիք, թռչունք կամ հաւք. (Փարպ.։ Յճխ. ՟Թ։ Եզնիկ.։)
Բաց ի գիշակերացն, որ միշտ ուրոյն (կամ յորսոյն) կեան։ (Վեցօր. ՟Ը.)
Ոմանք գիշակերք, եւ ոմանք կտակերք։ Գիշակերքն կոր կտուց են. (Վրդն. ծն.։)
Եւ իբր Գիշակերական.
Առիւծք ջերմ էին ի սպանումն, ի գիշակեր սովորութիւն. (Ոսկ. նին.։)