to be ashamed.
Կորանալ գլխոյ. զերկիր նշմարել. անպատասխանի եւ ամօթապարտս գտանիլ. պատկառիլ.
Մտօք ապշեցան, գլխակորեցան (կամ գլխակորացան)։ Ամենայն ոք գլխակորեալ յերկիր. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 16։)
Ամաչեցեալ գլխակորեալ. (Սկեւռ. աղ.։)
Առիւծ մի եկաց առ Մարիամ մերձ՝ գլխակորեալ։ Գլխակորեալ լինէր ի ժամ ուտելոյն, զի մի տեսանիցէ, եւ այլն. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)