corpse, dead body;
պաճուճել գեղովք զ—, to embalm;
առնել — անթուելի, to make great carnage;
դիակունք կռոց, destruction of idols.
νεκρός, τεθνικῶς mortuus, κώλα corpora Դի. շաղիղ. մեռեալ. մարմին մարդոյ վախճանելոյ. արձան կործանեալ կամ փշրեալ. մեռել. լեշ. Տե՛ս (՟Ա. Թագ. ՟Ժ՟Ե. 46։ ՟Լ՟Ա. 8։ ՟Գ. Թագ. ՟Ժ՟Դ. 11։ Տոբ. ՟Ա. 21։)
Արկից զդիս ձեր զդիակամբք կռոց ձերոց. (Ղեւտ. ՟Ի՟Զ. 30։)
Արար դիակն անթուելի. (Շ. եդես.։)
Զդիակն բելայ պաճուճեալ իմն դեղովք։ Դիակամբք թշնամեաց լցին զդաշտն ամենայն. (Խոր. ՟Ա. 10։ ՟Գ. 37։)
Եկեալ անկաւ առ ոտս դիականն (ալեքսիանոսի). (Ճ. ՟Ժ.։)
Ողորմելի տեսլեամբ անկեալ դիակունս ի վերայ դիականց. (Ղեւոնդ.։)
Ի մերձենալ խաչին իսկ եւ իսկ ի դիակն՝ յարեաւ ի մեռելոց. (Ճ. ՟Ժ.։)
Իբր ա. Դիակնացեալ.
ասի զանկենդան չաստուածոց ի գիրս Մծբ. եւ Եփր.
Զդիս դիակունս։ Դիոց կամ դից դիականց։