adj.

that burns or is burnt easily.

adj.

Դիւրաւ կիզելի, այրելի. դիւրածախ.

Դիւրակէզ ցամաք փայտն, կամ հեր գլխոյ. (Անյաղթ բարձր.։ Ճ. ՟Ա.։)

Մանաւանդ զի՝ հանեալն դժուարակէզ, եւ արկեալն՝ յոյժ դիւրակէզ. (Շ. թղթ.։)