hy    |   fr

Դիւրամտութիւն, ութեան

s.

cf. Յօժարամտութիւն.

s.

Մտադիւրութիւն. յօժարամտութիւն.

Ի կարօտեալսն ողորմութիւն դիւրամտութեամբ լիցի միշտ. (Ոսկ. հռ.։)

Աղաչեմ առ հասարակ դիւրամտութեամբ մատուցանել զլսելիս. (Նանայ.։ եւ Կիւրղ. խչ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif դիւրամտութիւն դիւրամտութիւնք
accusatif դիւրամտութիւն դիւրամտութիւնս
génitif դիւրամտութեան դիւրամտութեանց
locatif դիւրամտութեան դիւրամտութիւնս
datif դիւրամտութեան դիւրամտութեանց
ablatif դիւրամտութենէ դիւրամտութեանց
instrumental դիւրամտութեամբ դիւրամտութեամբք